O łowisku

Previous Next

Zapraszamy do odwiedzenia kolejnej „szkierowej perły” w naszej ofercie. Wyspa Kallsö znajduję się w ciągu wysp archipelagu Św. Anny. Jest jednak zdecydowanie bliżej otwartego morza, a co za tym idzie rzadziej zaglądają w te strony inni wędkarze. Nasze studyjne wyjazdy w latach 2013 i 2016, pomimo trudnych warunków pogodowych (upały), potwierdziły przypuszczenia co do wędkarskiej atrakcyjności tej okolicy.

Bajkowy krajobraz

Podczas naszego wrześniowego pobytu na wyspie Kallsö trafiliśmy na iście letnią aurę. Próżno było szukać na niebie jakiejkolwiek chmury, a przez niemal dwa pierwsze dni woda była gładka jak lustro. Oczywiście nie wpłynęło to pozytywnie na aktywność ryb, ale pozwoliło nam zwiedzić znaczną część archipelagu i pozachwycać się jego urodą. Dziewicze szkierowe wyspy, spokojna, kryształowo czysta woda i brak jakichkolwiek oznak ludzkiej działalności tworzyły niezwykłą atmosferę. Całość wyglądała momentami jak jakaś nierzeczywista, perfekcyjna makieta.

W pewnym momencie z błogich rozmyślań wyrwał nas lekki wiaterek, a wraz z nim żerujące na powierzchni okonie i szczupaki! Nigdy wcześniej nikt z nas nie świadkiem regularnie atakujących szczupaków na powierzchni wody. Co jakiś czas z wody wyskakiwało w powietrze po kilka „esoksów” na raz! Płocie, na których żerowały drapieżniki, potrafiły w panice wyskakiwać na brzegowe skałki.

Niestety, podczas powierzchniowego żerowania szczupaki były nie do złowienia. Udawało się to dopiero wówczas, gdy kończył się widowiskowy spektakl. Szczupaki chętnie reagowały na duże gumy i dżerki. Przeciwieństwem były okonie - jeżeli udało się namierzyć ich żerowanie, ryby były pewne. Garbusów w niektórych miejscach było tak dużo, że po złowieniu kilkudziesięciu sztuk odpływaliśmy szukać następnego miejsca (mimo, że ryby brały przez cały czas doskonale).

Ta część archipelagu Świętej Anny to raczej „nagie” wyspy lub pojedyncze rachityczne trzcinowiska. Tu nawet częściej niż w szkierach blisko stałego lądu należy zmieniać miejsca i aktywnie szukać ryb. Poszukiwania rekompensuje jednak to, że ryby są bardzo mocno zgrupowane. Po znalezieniu dobrego miejsca możemy nałowić się do woli.

Okoniowe eldorado

Kolejny wyjazd miał miejsce w sierpniu, a w zasadzie na samym początku tego miesiąca, a więc w pełni kalendarzowego lata. Zwykle to trudny czas dla wędkarzy, bo ryby żerują latem krótko i zazwyczaj wczesnym rankiem. Jednak w Kallsö, aby nałowić się do syta, w żadnym razie nie musieliśmy wstawać skoro świt.

Owszem, o szczupaki nie było tak łatwo jak wiosną czy jesienią, ale kilka ładnych sztuk i tak udało się wyholować. Za to okonie, ho ho ho – cóż to była za frajda! W kilku miejscach, całkiem niedaleko od macierzystej przystani, brały regularnie ryby powyżej 30 centymetrów. Momentami w każdym rzucie! Gdy przestawały brać, był to sygnał, że uaktywnił się szczupak. I rzeczywiście. Zwykle nie długo trzeba było wówczas czekać na mocne pobicie dwu- czy trzykilowej zębatej ryby. Jak by się człowiek mocno uparł, mógłby spędzić cały dzień na jednym zakotwiczeniu i miał gwarancję, że w ciągu kilku godzin złowi kilkadziesiąt dorodnych okoni i kilka ładnych szczupaków.

Ale gdyby ktoś w ogóle nie chciał wypływać z przystani łódką, ryby brały nawet z pomostu przy naszym domku. Można było więc spędzać czas jak kiedyś w młodości na naszych Mazurach. Susza sprawiła, że nie mogliśmy wówczas liczyć na grzyby, ale na leśnej wysepce było mnóstwo jagód, jeżyn i czerwonych borówek. Poza tym piękna przyroda, absolutna cisza (poza śpiewem ptaków) i spokój. Po prostu wymarzone wakacje!

Latem i wczesną jesienią znakomicie biorą tu okonie.

Świetny doradca na miejscu

Wielkim atutem tej lokalizacji jest fakt, że właścicielem domków i gospodarzem naszego kameralnego ośrodka jest miejscowy rybak, który mieszka na wyspie Kallsö od urodzenia. Nasz przyjaciel zajmuje się połowem węgorzy, siei i sandaczy oraz eksperymentuje z hodowlą okoni. Co ważne, dla przyjeżdżających tu wędkarzy jest przede wszystkim skarbnicą wiedzy o okolicznych wodach. Wie doskonale gdzie w danym czasie można szukać poszczególnych gatunków ryb oraz gdzie jest szansa na największe sztuki. Rady właściciela dla niejednej grupy okażą się nieocenione, szczególnie na tak dużym i urozmaiconym łowisku. U gospodarza można też kupić doskonałe, własnoręcznie wędzone ryby: węgorza, łososia czy sieję.