O łowisku

Emmaboda to niewielkie miasteczko, leżące w szwedzkiej prowincji Smalandia (Småland), nazywanej również „Królestwem Szkła” (Glasriket). Tereny te od wieków są znane są bowiem z licznych rzemieślniczych hut, wytapiających w swych piecach piękne wyroby szklane. Ponadto Smalandia słynie również z niezmierzonych gęstych borów, pełnych grzybów, jagód i zwierzyny leśnej, a także bardzo licznych jezior. Tamtejsze zbiorniki nie należą wprawdzie do tych najbardziej żyznych (biorąc pod uwagę szwedzką średnią), ale są bardzo malownicze, a woda w nich wyjątkowo czysta. Warunki do życia dla ryb i innych wodnych stworzeń (np. raków) są w nich więc nienajgorsze, co przekłada się na ich dużą atrakcyjność dla wędkarzy. Oczywiście wśród jezior tych są lepsze i gorsze, a zadaniem dla takich doradców jak nasze biuro jest znalezienie tych rzeczywiście najbardziej rybnych.

Okolica Emmabody może zaoferować kilka takich akwenów, na których możemy liczyć na brania dorodnych szczupaków, okoni i sandaczy.

Jezioro sandaczowe

Te ostatnie w ostatnich latach cieszą się coraz większą popularnością wśród polskich turystów z wędką, a że zbiorniki obfitujące w dużą populację sandacza nie są w Szwecji czymś wybitnie pospolitym, cieszyć nas może każda odnaleziona „perełka”.

Nasze jezioro sandaczowe ma niemal 10 kilometrów kwadratowych, nie jest więc małe. Należy do zbiorników dość płytkich, gdyż średnia głębokość wynosi tam 2 metry, a maksymalna 9. Ma miejscami twarde kamieniste dno, ale w innych rejonach bywa muliste i porośnięte gęstymi grążelami. Tak więc w zależności od miejsc, których chcemy wędkować, możemy tam liczyć na brania sandaczy lub szczupaków.

Mętnookie drapieżniki z tego jeziora mają przeważnie od 40 do 60 centymetrów – to taka szwedzka norma – niemniej okazy większe też się oczywiście trafiają. W trakcie jednodniowego testowego wędkowania w 2021 roku (wrzesień) we dwóch udało nam się złowić w kilka godzin 10 sztuk, z czego jeden sandacz miał 61 centymetrów, inny 55, a kilka dalszych pomiędzy 40 a 50. Nie był to więc zły wynik, co dobrze rokuje na przyszłość. Spotkany przez nas szwedzki wędkarz, mieszkający zresztą nad samą wodą, łowi te ryby regularnie i w sezonie 2021 mógł pochwalić się nawet sztuką ponad sześciokilową (80-90 cm). Szczupaki trafiają się oczywiście jako przyłów przy sandaczach, lecz gdy nastawimy się na nie specjalnie i spróbujemy połowu na miejscach płytszych (szczególnie wiosną), wyniki powinny nas zadowolić, a trafienie sztuki okazowej jest wtedy bardzo realne.

Do jeziora sandaczowego trzeba dojechać od miejsca zakwaterowania samochodem (ok. 15 minut).

Jeziora szczupakowe

Naszym klientom oferujemy w tym rejonie dwa jeziora szczupakowe: głębsze, z bardzo czystą wodą, atrakcyjnymi podwodnymi górkami oraz ostrymi spadkami dna, do którego od miejsca zakwaterowania trzeba dojechać kilka kilometrów samochodem, oraz płytsze, przydomowe, dość kameralne, które ma mocno wydłużony kształt (kilka kilometrów długości przy niewielkiej szerokości), sporo trzcinowisk, wyspy, kamienne rafy, a także bardzo wiele zatok porośniętych grążelami. Pierwsze wspomniane jezioro obfituje w liczne okazowe zębacze (minimum 80 cm długości), to drugie w ryby raczej mniejsze, ale przy dobrym dniu możemy tam dobrze połowić przede wszystkim ilościowo. Ponadto w obu jeziorach żyją okonie i duże stada białej ryby (mniejsze jezioro jest znakomitym łowiskiem lina).

Musimy opamiętać, że jeziora w Smalandii są dość płytkie i kamieniste, a rafy, skały i potężne zatopione głazy są tam bardziej pospolite niż choćby trzcinowiska. Należy więc pływać dość ostrożnie korzystając obowiązkowo z echosondy. Dopiero po lepszym poznaniu danego akwenu możemy sobie pozwolić na szybsze przemieszczanie sią „na pamięć”. Szczupaki natomiast biorą nie tylko na przybrzeżnych płyciznach czy w trzcinach (których jak wspomniałem nie ma tak wiele jak choćby w szkierach), ale również na kamiennych rafach, spadkach dna na głębsza wodę, przy dnie na płaskich blatach o kilkumetrowej głębokości czy nawet po prostu w toni (np. na trolling).

Dla amatorów są również pstrągi

Dla urozmaicenia wędkarze przebywający na urlopie w rejonie Emmaboda mogą spróbować również połowu pstrągów, choć to zadanie niełatwe. Z pomocą naszego gospodarza może bowiem zakupić licencję na niewielkie leśne jezioro, systematycznie zarybiane pięknym pstrągiem tęczowym. Żyją w nim głównie sztuki duże i średnie, które już w kilka tygodni po wpuszczeniu stają się przebiegłe i trudne do złowienia. Jednak szansa na upolowanie ryby okazowej - kilkukilogramowej - jest tam wyjątkowo duża. Na jeziorze regularnie łowi mistrz Szwecji w wędkarstwie muchowym, dla którego, co sam przyznał, jest to jedno z ulubionych łowisk. Pstrągi są bowiem nie tylko duże, ale wyjątkowo silne, zdrowe i pięknie ubarwione. Wyglądają jak dzikie tęczaki z Ameryki Północnej lub Kamczatki.

Należy więc cierpliwie próbować metodą spinningu lub suchej muchy. Nasza kilkugodzinna testowa wizyta w 2021 roku zaowocowała braniem potężnego pstrąga, który niestety wypiął się z haka przy wyskoku nad wodę. Pokazało to jednak, że wytrwałe łowienie może w końcu przynieść skutek. Tyle, że w wędkarstwie do ostatecznego sukcesu zawsze potrzeba jeszcze trochę szczęścia - to wie każdy, kto nad wodą spędza znaczną część swojego życia. Warto jeszcze dodać, że zawsze można trafić na dzień, kiedy pstrągi – również te największe - będą mniej ostrożnie. Będą wówczas aktywne i chętne do brań przez długie godziny, co może nam przynieść niesamowite przeżycia i piękne okazy.

Jeśli ktoś natomiast chciałby złowić pstrąga do celów kulinarnych – nasz gospodarz dysponuje kilkoma małymi leśnymi oczkami zarybianymi sztukami w granicach 30-40 cm. Zawsze można poprosić go o możliwość złowienia kilku ryb na sushi czy barbecue. Oddzielne licencje są do zakupienia na miejscu.