Bajkowe krajobrazy Północy

Sam półwysep Varanger należy do najciekawszych krajobrazowo miejsc w Norwegii. Jest dość górzysty, choć nie są to wysokie góry – maksymalne wzniesienia dochodzą do 633 m. Niektóre jednak są skaliste, strome i tworzą dziki, fascynujący krajobraz. Szczególnie nad samym morzem, gdy opadają pionowymi klifami do jego powierzchni. Półwysep oblewają wody dwóch fiordów – Tanafjorden oraz Varangerfjorden, a także Morza Barentsa (od północy i wschodu).

Drzew na półwyspie nie uświadczymy – roślinność jest typowo tundrowa i uboga, ale przez to okolica jest niebywale dzika i egzotyczna swą groźną wręcz surowością. Żyje tu bardzo wiele gatunków ptaków, na obserwacje których przybywają liczni turyści z odległych zakątków Europy. Spotkamy też pasące się na wzgórzach renifery, a niekiedy nawet przebiegające przez drogę dzikie polarne lisy czy myszokształne gryzonie - lemingi.

Jest tu wiele jezior i rzek, pustych otwartych przestrzeni, a na brzegu Morza Barentsa znajdziemy kilka niewielkich rybackich wiosek i malutkich miasteczek, z których najciekawsze to Berlevag, Batsfjord, Vadsø i Vardø. To ostatnie jest jedynym miejscem w kontynentalnej części Norwegii, leżącym w arktycznej strefie klimatycznej.

Kulturowa mieszanka i bliskość Rosji

Cały obszar półwyspu należy do najbardziej przemieszanych kulturowo i narodowościowo rejonów Europy. Poza Norwegami żyją tu Samowie, a także potomkowie przybyłych tu w przeszłości Finów oraz rosyjskich Pomorców. Migracje były spowodowane różnymi czynnikami – poszukiwaniem pracy, ucieczką przed głodem czy chęcią prowadzenia handlu. Bliskość granicy z Rosją sprawia, że nierzadko można tu usłyszeć język rosyjski. W portach stoi bowiem sporo rosyjskich statków, zamożniejsi Rosjanie z St. Petersburga przybywają tu też na ryby.

Port rybacki numer jeden

Niepozorna miejscowość Batsfjord, w którym proponujemy Państwu pobyt, jest największym rybackim portem całej Skandynawii. Ulokowany jest na końcu fiordu, w malowniczym otoczeniu gór i skalistych klifów. Dynamiczny rozwój rybołówstwa był tu efektem niezwykłej zasobności w ryby okolicznych łowisk na Morzu Barentsa. Łowi się tu halibuty, dorsze, zębacze, plamiaki i kilka innych gatunków. Gdy nie ma wiatru i można bez problemu wypłynąć z fiordu na otwarte morze (ok. 20 minut rejsu), przed wędkarzami otwierają swe podwoje fantastyczne wręcz łowiska – jedna z najlepszych na świecie. Zapełnienie skrzynek pięknymi okazami ryb zazwyczaj jest wtedy kwestią 2-3 godzin.

W trakcie tygodniowego pobytu raczej na pewno uda się wypłynąć co najmniej kilka razy, choć zapewne zdarzą się i takie dni, gdy wiatr uniemożliwi łowienie na zewnątrz fiordu. To specyfika tego zakątka, a z morzem nie ma tu żartów, bo niebezpieczne fale mogą powstać bardzo szybko. Szczególnie ważne jest zatem śledzenie prognozy pogody. Swą radą służą też gospodarze, którzy mają olbrzymie doświadczenie zebrane przez lata zamieszkiwania w tym niezwykłym mieście. Jeśli będziemy polegać na ich wskazówkach, nie powinno nam się zdarzyć nic złego. Problemy z aurą nie są jednak nieuniknione, nierzadko i tu przez kilka dni z rzędu możemy liczyć na piękną słoneczną pogodę i spokojne morze – szczególnie w miesiącach letnich.

Reasumując: pogoda nie zależy od nas. Trzeba liczyć się z tym, że na północy Norwegii nie zawsze możemy robić to, co chcemy. Jednak wody te są tak fantastyczne, że czasem wystarczą naprawdę 2-3 sesje, aby zaspokoić swoje oczekiwania i złowić wiele okazowych sztuk. Resztę czasu można poświęcić wówczas na filetowanie zdobyczy, przygotowywanie potraw z ryb, zwiedzanie okolicy, wizytę w pubie lub wędkowanie na wodach śródlądowych.

Łososiowe rzeki i alternatywa na wietrzne dni

Na półwyspie Varanger znajdziemy kilka kultowych wręcz norweskich rzek łososiowych, w których łowił i które opisywał w swej książce „Łososie, Laponia i ja” nieżyjący już znakomity polski wędkarz – Marian Paruzel. Choćby słynny Komag, gdzie Pan Marian odnosił piękne sukcesy. Rzeki te są bardzo dobre również dzisiaj, choć poziom wody znacznie w nich opadł od końca ubiegłego wieku. Oczywiście wyniki zależą od ciągu łososi – raz wchodzi ich do rzeki więcej, innym razem mniej. Bardzo dużo zależy od stanu wody – gdy po deszczach podnosi się, jest znacznie więcej świeżych ryb.

W wielu z rzek żyją również arktyczne palie i pstrągi, które zasiedlają też liczne na półwyspie jeziora. Populacja ryb łososiowatych jest zmienna w zależności od charakteru danego zbiornika - w jednych ryb jest mało, w innych znacznie więcej, ale tylko niewielkie sztuki, w jeszcze innych ryby mają wyjątkowo dobre warunki do rozwoju i trafiają się okazy nawet kilkukilogramowe. W wietrzne dni łowiska słodkowodne tworzą ciekawą alternatywę – warto więc wziąć na wyprawę spinning lub muchówkę – nawet jednoręczną. Wymagają jednak dobrej kondycji, gdyż dojście do nich może zająć trochę czasu w niełatwym, pagórkowatym terenie.

My mamy do zaproponowania Państwu wypad na jedną z lepszych rzek łososiowych półwyspu, która płynie zaledwie dwadzieścia minut jazdy samochodem od Batsfjordu. Jest dozwolona tylko do łowienia na sztuczną muchę. Rzeka przedziera się malowniczo przez górską dolinę, tworząc na przemian bystrza i wolniejsze plosa, a krajobrazy wokół są niezwykle urokliwe. Wchodzi do niej latem dużo łososi, lecz są to głównie sztuki w granicach 1-4 kilograma. Większe oczywiście też się trafiają, lecz znacznie rzadziej niż w innych norweskich rzekach Północy, jak Veidneselva, Neidenelva, Tana czy Alta. Jednak jeśli chodzi o te mniejsze egzemplarze, prawdopodobieństwo złowienia jest tu wysokie, znacznie wyższe niż gdzie indziej. Dobrzy muchowi specjaliści łowią przy normalnym ciągu przeciętnie 2-4 sztuki każdego dnia, wiele zależy jednak od pogody. Używa się tu głównie muchówek jednoręcznych w klasie 6-8 i much tubowych. Swoją obecność w rzece łososie zdradzają często efektownymi wyskokami, co czyni łowienie jeszcze bardziej atrakcyjnym i emocjonującym.

Licencje można nabyć u gospodarzy bazy w Batsfjordzie. Wszystkim zainteresowanym wypadem na łososie chętnie udzielimy w naszym biurze szczegółowych informacji na temat sposobu łowienia, najlepszych miejscówek i optymalnych modeli much.

Na miejscu mamy pub i restaurację

Nasz ośrodek ma jeszcze jedną zaletę: gospodarze apartamentów prowadzą również na miejscu restaurację ze znakomitym menu opartym na owocach morza (polecamy szczególnie królewskie kraby na grzance) oraz pub z prawem do wyszynku piwa oraz alkoholi wysokoprocentowych. To nieczęsto spotykane udogodnienie dla wędkarzy. W wietrzne dni można zatem posiedzieć w pubie przy kuflu znakomitego norweskiego piwa i - przy odrobienie szczęścia - akompaniamencie muzyki na żywo (cyklicznie odbywają się tu rozmaite koncerty). Zakosztujemy wtedy prawdziwego portowego życia na Dalekiej Północy.

W pobliżu jest lotnisko

Kilka kilometrów od Batsfjordu, na wzgórzach, zlokalizowane jest lotnisko dla niewielkich samolotów pasażerskich. To kolejne niezwykłe udogodnienie, dające szansę na wygodną i szybką podróż z Polski (z przesiadką w Oslo). Gospodarze zapewniają zainteresowanym osobom transfer z lotniska, można też na miejscu wypożyczyć samochód, aby bez problemów podróżować po okolicy.

Dla chętnych – możliwa wycieczka do Rosji

Położenie Batsfjordu stosunkowo niedaleko rosyjskiej granicy (ok. 300 km) umożliwia organizację niezwykłej wycieczki na północne rubieże największego kraju świata. W trakcie takiego wypadu można zwiedzić m.in. jedyny niezamarzający port Rosji – 300 tysięczny Murmańsk, będący jednocześnie największym miastem świata na północ od Koła Polarnego i miejscem absolutnie wyjątkowym, a ponadto pamiątki działań wojennych na Dalekiej Północy, wioskę Samów na półwyspie Kola czy przemysłowy Nikiel ze zdegradowanym środowiskiem naturalnym – określany w przewodnikach turystycznych mianem „najbrzydszego miejsca na Ziemi”.

Na wjazd do Rosji wymagana jest wiza, którą należy wyrobić sobie wcześniej – przed wyjazdem z Polski. Zainteresowanym nasze biuro może pomóc w organizacji wycieczki z miejscowym rosyjskim przewodnikiem i transportem z/do Kirkenes.