O łowisku

Rzeka olbrzymich łososi

Owa wielka, dostojna i piękna rzeka jest jednym z najlepszych na świecie łowisk łososia atlantyckiego, który wpływa do niej olbrzymimi stadami z Zatoki Botnickiej. Tradycyjnie od wieków łowi się go metodą harlingu, czyli za pomocą wąskich rzecznych łódek, na których w specjalnych uchwytach zamocowane są wędki (od trzech do aż siedmiu). Poruszane wiosłami łódki ustawiane są w miejscach, gdzie ryby najczęściej przepływają wielkimi skupionymi stadami (zwężenia) lub zatrzymują się na krótki odpoczynek. Tam wabione są specjalnymi woblerami utrzymywanymi w nurcie.

Rzeka Torneälven słynie z wielkich okazów tego gatunku. Potwierdził to nasz test w czerwcu 2009 roku - w trakcie dwudniowej wyprawy udało nam złowić na trzech łódkach dwie sztuki o masie 10 i 16 kg, a dodatkowo przewodnik na jednej z łodzi złowił dwa kolejne łososie, czekając na nasze przybycie i testując przy przystani swoje przynęty! Wniosek jest jeden: rzeka ta w pewnych okresach roku daje szansę na złowienie prawdziwych kolosów z gatunku Salmo salar. Dodamy tylko, że harling można uprawiać zarówno z przewodnikiem, jak i we własnym zakresie, wykorzystując do tego wynajętą od gospodarzy łódź. Poza tym istnieje możliwość spinningowania z brzegu bądź zakotwiczonej w nurcie łodzi.

Wędkarskie eldorado

Oprócz łososi, które są niewątpliwie atrakcją numer jeden tej rzeki, Torneälven obfituje w lipienie dające się łowić zarówno na sztuczna muchę, jak i na spinning, a także w piękne, dorodne i silne szczupaki, dorastające do kilkunastu kilo masy. O ile te pierwsze można znaleźć głównie w miejscach ze spokojnie płynącą wodą, to szczupaki występują zazwyczaj poza nurtem - w bocznych zastoiskach, cieniach prądowych i spokojnych zatoczkach.

Wielkie bogactwo ryb można znaleźć też w dopływach Torneälven. Żyją tam szczupaki, które tak na marginesie są znacznie bardziej skore do brań i znacznie waleczniejsze, niż ich ostrożniejsi pobratymcy z wód południowej Szwecji, a także lipienie, pstrągi, wzdręgi, jazie, okonie i sieje. No i wreszcie jeziora, których jest w okolicy kilka. Te mniejsze kuszą wędkarzy dzikimi potokowcami i lipieniami, a także pochodzącymi z zarybień pstrągami tęczowymi. Natomiast większe zbiorniki kryją w swych wodach nieprzebrane bogactwo szczupaków. Nie łowi ich tu prawie nikt, więc wyniki przyjezdnych wędkarzy powinny być znakomite zarówno w wymiarze ilościowym, jak i jakościowym.