O łowisku

Previous Next

Jezioro Siljan to to zbiornik wyjątkowy. Gigantyczne, bardzo głębokie, piękne, ale też trudne i wymagające jezioro. Wędkując tu trzeba być elastycznym, dużo kombinować, szukać i wykazać się sporą dawką cierpliwości. Kiedy jednak znajdziemy odpowiedni klucz, Siljan otworzy przed nami swój skarbiec z wielkimi szczupakami.

Siljan, garść faktów...

Jezioro Siljan powstało około 370 milionów lat temu na skutek uderzenia meteorytu. Jest to największy znany krater uderzeniowy w Europie (poza tymi w Rosji). Licząc razem z przyległymi Orsasjon i Insjon, jest to szóste co do wielkości jezioro w Szwecji. Powierzchnia 354 kilometry kwadratowe i głębokość maksymalna 121 metrów czyni z tego zbiornika prawdziwego giganta. Otoczenie jeziora to malownicze wzgórza charakterystyczne dla tej części Szwecji i oczywiście przepiękne, dzikie lasy. Woda w zbiorniku jest niezwykle przejrzysta i zazwyczaj zimna (nawet latem). Zbiornik jest dość ubogi w roślinność, tak wynurzoną jak podwodną. Nie ma tu porośniętych rdestnicą czy rogatkiem płytkich blatów, a na brzegach próżno szukać trzcinowisk. Gdzieniegdzie znajdziemy podwodne trawy, ale raczej już latem, gdy woda „złapie” odpowiednią temperaturę.

Jezioro nie dla każdego

Opisując nowe pozycje w naszej ofercie zawsze staramy się spełnić dwa podstawowe warunki. Po pierwsze najpierw odwiedzić dane łowisko osobiście i przynajmniej przez kilka dni przetestować je pod kątem wędkarskim. Po drugie, równie ważne, opis jeziora i tego co oferuje musi być zgodny z prawdą. Decydując się na wybór łowiska, każdy z Was musi wiedzieć co wybiera. Stąd tytuł tej części, bo właśnie Siljan to „jezioro nie dla każdego”. Nie ma tu co liczyć na duże ilości brań i masę akcji. Siljan wymaga cierpliwości i wyjścia poza schematy. Nie znajdziemy tu „trzcinki”, nie wyłowimy się małych szczupaków, kiedy duże nie chcą akurat współpracować. Łowisko idealnie określa popularne w całym wędkarskim świecie powiedzenie – „GO BIG OR GO HOME”. Decydując się na urlop na Siljan jedziemy po prostu po wielkiego szczupaka. Sukces nie jest gwarantowany…, ale bardzo prawdopodobny. Nie ma się co zrażać dniówkami na zero. Każdy nowy uskok, każdy następny rzut może sprawić, że szybko zapomnimy o wielu godzinach bez kontaktu, bo na zestawie zamelduje się wielki, silny szczupak.

Jezioro zamieszkują grube, pięknie ubarwione esoxy.

Nasz test w czerwcu 2021 wyglądał właśnie w ten sposób. Na Siljan spędziliśmy kilka dni. Wędkowaliśmy do oporu, od wczesnego ranka do późnego wieczora. W wodzie lądowały najróżniejsze przynęty, ręce bolały od machania mocnymi, ciężkimi zestawami, a licznik złowionych ryb praktycznie stał w miejscu. Dwa pierwsze dni to zaledwie kilka szczupaków na trzech doświadczonych wędkarzy. Na szczęście wśród tych kilku sztuk były dwa piękne, ponadmetrowe „pajki” i one podtrzymały naszą wiarę w łowisko. Trzeci dzień wynagrodził jednak wszystko. Dopisała pogoda i popłynęliśmy ponad dwadzieścia kilometrów na polecone przez przewodnika miejsce. Swoją drogą nie różniło się ono zbytnio od kilkunastu innych, które odwiedziliśmy wcześniej. Długi na kilka kilometrów uskok wzdłuż brzegu. Dno opadające z 4 na 8-9 metrów, zero roślinności, zero zapisów drobnicy. Szczerze mówiąc bez polecenia, chyba nawet byśmy w tym miejscu się nie zatrzymali. Na jeziorze była praktycznie całkowita flauta, a my wędkowaliśmy dryfując powoli na silniku elektrycznym, wzdłuż wspomnianego uskoku. Szczupaki zaczęły brać praktycznie od razu… i jak wszyscy czterej (razem z naszym przewodnikiem) później stwierdziliśmy było to najlepsze szczupakowe pół dnia w naszym dotychczasowym, wędkarskim życiu. Średnio co trzydzieści minut w podbieraku lądował wielki szczupak. Po kilku rybach mających grubo powyżej magicznych 100 centymetrów, patrzyliśmy się na siebie z głupimi minami nie do końca wiedząc co się właśnie dzieje. Dwie ze złowionych ryb dobiły do 115 centymetrów, a najmniejsza zdobycz otarła się o skromne 90 cm. Zupełnie niesamowite kilka godzin, na które można czekać całe wędkarskie życie.

Co prócz esoxów?

Jezioro Siljan słynie z dużej populacji troci jeziorowej. Często odbywają się tu nawet zawody w połowach tej ryby. Trocie łowi się głownie na trolling przy użyciu profesjonalnych łodzi trollingowych, ciągnących za sobą wiele zestawów. Można jednak spróbować zapolować na te ryby stosująć klasyczną, polską „dorożkę”. W łowisku nie brakuje również okoni i jazi, które często są ciekawym urozmaiceniem, szczególnie w przypadku gdy szczupaki nie chcą zbyt chętnie współpracować.

Na jeziorze Siljan jest bardzo duża hodowla pstrąga tęczowego. Farma wygląda tak samo jak farmy łososi w norweskich fjordach. To kilkanaście wielkich sadzy w których hoduje się te smaczne ryby. Raz na jakiś czas, „tęczaki” uciekają z hodowli. Kilka lat temu na skutek awarii, do jeziora wydostało się ponad 200 ton (!) pstrąga tęczowego. To dość częsta zdobycz na tym zbiorniku. Ryby są duże, niezwykle silne i bardzo atrakcyjne kulinarnie.

Jeden z naszych domków nad Siljan.