O łowisku

Previous Next

To jeden z najatrakcyjniejszych w Finlandii - a nawet i w Europie - regionów wędkarskich. Głównie ze względu na niezwykle malownicze i rybne progi wodne (koski), ulokowane pomiędzy licznymi jeziorami. Nad największymi i najciekawszymi z nich: Kuusaankoski i Kapeenkoski, przygotowano specjalną infrastrukturę dla turystów i znakomite warunki do wędkowania.

Na ryby, grzyby i jagody

W tych specyficznych, krótkich i bystrych rzekach żyją przede wszystkim dorodne okazy pstrąga potokowego i lipienia. Wydawanie pozwoleń jest ściśle limitowane a przepisy nieco inne niż na ogólnodostępnych łowiskach Finlandii. To wszystko sprawia, że wspomniane koski są prawdziwie elitarnymi miejscami, stworzonymi specjalnie z myślą o koneserach połowu ryb szlachetnych. Tutaj nie istnieje pojęcie "niezadowolony klient". Poza wodami o charakterze górskim w rejonie tym można z powodzeniem i wielką przyjemnością powędkować na jeziorach - czy to korzystając ze specjalnych łodzi trollingowych, czy w samotności z małej łódki wiosłowej. Dookoła są liczne bezkresne lasy, z mnóstwem grzybów, jagód i innych skarbów przyrody.

Kuusaankoski

To absolutnie wyjątkowe łowisko pstrąga potokowego, jedno z najlepszych w Europie, a nawet na świecie. Bystrze, łączące jeziora Vatia i Saraavesi, ma ok. 600 metrów długości, od 40 do 10 metrów szerokości oraz 4 metry spadku. Woda, której przepływa tutaj 85 metrów sześciennych na sekundę, jest czysta, przejrzysta, o lekko brunatnym zabarwieniu. Na bardzo szerokim napływie woda jest spokojna, ale uciąg już dość silny. Głębokość dochodzi miejscami do kilku metrów. Na życzenie można tutaj łowić z łodzi, ale tylko z przewodnikiem. Woblery spuszczane z prądem pod sam próg atakują dorodne potokowce. Miejscami występuje również sandacz, zdarzają się szczupakowe "obcinki". Okresowo na wędkę trafiają jeziorowe łososie (land-locked salmon).

Na samym progu leżą olbrzymie głazy, pomiędzy którymi szaleje wodna kipiel. Potem rzeka rozdwaja się, pędząc dwoma korytami wokół niewielkiej wyspy. Za większymi kamieniami występują spowolnienia nurtu. To dobre miejsca na silne, okazałe potokowce. Ich masa dochodzi tutaj do 4-5 kg. Złowienie 60-centymetrowego pstrąga nie jest wydarzeniem, a pięćdziesiątaki to zdobycz standardowa. Są przepięknie ubarwione - ciemnozłociste z wyrazistym rysunkiem czarnych i czerwonych kropek. Poniżej kamienistych szypotów woda znowu się uspokaja i rozlewa na szerokość ponad 100 metrów. Na tym odcinku ponownie można spróbować łowić z łódki, jednak również wyłącznie z przewodnikiem.

Tutaj oprócz wszechobecnego pstrąga (w największych dołkach czają się kilkukilogramowe „lorbasy”), można trafić pięknego lipienia, a także jazia, okonia, okazałego sandacza i szczupaka. Lipienie biorą nie tylko na muchę, ale również na spinning, na niewielkie woblery. Brzegi są znakomicie utrzymane i przystosowane do obecności wędkarzy (ścieżki, ławeczki, stoliki, małe pomosty). Niedaleko łowiska kameralna restauracja, bar i toalety, a także spory parking.

Kapeenkoski

To nieco bardziej dzikie bystrze, może mniej sławne, ale nie mniej rybne. Leży pomiędzy jeziorami Kuhnamojärvi i Vatia. Długośc rzeki wynosi 1400 metrów, jej szerokość: 20-70 metrów, różnica poziomów: 3 metry. Otoczone jest pięknym, dzikim lasem. W wodach Kapeenkoski żyje duże naturalne stado pstrąga potokowego i lipienia. Na potrzeby wędkarzy woda jest też dodatkowo zarybiana pstrągiem potokowym. Okolica jest tak urokliwa, że aż zatyka dech w piersiach - znalezienie się nad taką wodą to chyba marzenie każdego wędkarza. Na prawie półtorakilometrowym odcinku występują naprzemiennie bystre szypoty i przelewy oraz powolniejsze, głębsze płanie.

Dno zalegają liczne kamienie i głazy. Przy ujściu do jeziora Vatia znajduje się największa kaskada, gdzie w spienionej wodzie żyją prawdziwe okazy potokowców. Pędząca woda wymywa w jeziorze głębokie beło, gdzie można z kolei trafić wspaniałego szczupaka, okonia czy sandacza. Na Kapeenkoski można łowić zarówno z brzegu (także brodząc), jak i z łodzi (z przewodnikiem). Najskuteczniejszymi metodami są spinning i sztuczna mucha. Nad wodą przygotowano kilka miejsc biwakowych, gdzie można zjeść lunch i napić się zaparzonej nad ogniskiem kawy. Pomiędzy Kuusankoski i Kapeenkoski rozciąga się Jezioro Vatia, będące znakomitym wędkarskim uzupełnieniem obydwu słynnych bystrzy. Po pstrągowych łowach można bowiem dla urozmaicenia spędzić 2-3 dni, spinningując bądź trollingując na tym malowniczym oraz bogatym w ryby akwenie. Mające podłużny kształt Vatia (Vatianjärvi) zajmuje powierzchnię 550 hektarów, średnia głębokość akwenu wynosi 4 metry, a maksymalna dochodzi do 26 metrów. Interesuje nas jednak głównie 3-kilometrowy, dość wąski fragment jeziora w okolicach obydwu wspomnianych koski. W wodach Vatianjärvi połowimy przede wszystkim szczupaki, okonie i sandacze, lecz przy odrobinie szczęścia można trafić również łososia jeziorowego (landlocked salmon) bądź dorodnego potokowca.

Atrakcją będzie także jeziorowy jaź. Choć na Vatii najczęściej biorą szczupaki w granicach 1-2 kg, złowienie sztuki 4-5 kg jest kwestią czasu i rozpoznania łowiska. Z kolei jezioro Peurunka jest oddalone o kilka kilometrów od jeziora Vatia i obydwu bystrzy. Oferuje szerokie możliwości wędkowania na typowo jeziorowe ryby - przede wszystkim szczupaka, okonia i sandacza.

Keskisenkoski

Wreszcie malownicze bystrze Keskisenkoski, oddalone o kilkadziesiąt kilometrów od Kuusaankoski i Kapeenkoski, bardzo przypomina polski Dunajec. Jest dość szeroką rzeką o wartkim nurcie, z licznymi głazami, rynnami, szypotami, dołkami i wypłyceniami. Dalej nurt się uspokaja, a rzeka staje bardziej nizinna. Okolica jest piękna, dzika i odludna (poza kilkoma zabudowaniami wiejskimi). W lesie rosną liczne grzyby i jagody, a na brzegu zorganizowane są miejsca biwakowe dla wędkarzy, przystosowane do rozpalenia ogniska i zorganizowania plenerowego posiłku.

W krystalicznie czystej wodzie żyje duże naturalne pogłowie pstrąga potokowego oraz lipienia. Ponadto wodę dodatkowo zarybia się podrośniętymi potokowcami. Kropkowane drapieżniki o wadze powyżej kilograma są tutaj częstą zdobyczą. Również okazały lipień dobrze reaguje na muchę oraz spinning. Wędkuje się zasadniczo z brzegu lub brodząc w wodzie. Jest jednak możliwość wynajęcia przewodnika wędkarskiego, który umożliwi nam łowienie z łodzi. Najlepszymi porami roku na pstrągowe łowy jest maj oraz jesień. Polecamy 1-2-dniowy wypad na Keskisenkoski w trakcie pobytu nad Kuusaankoski lub Kapeenkoski. Odległość - ok. 60 km. Istnieje również możliwość zakwaterowania bezpośrednio przy wodzie i spędzenia tam dłuższego urlopu.

Chętni mogą się także wybrać na całodzienne wędkowanie na nieco bardziej oddalone (ok. 1 godziny jazdy samochodem) od Jyväskyli bystrza.

Bystrze Heijostenkoski

Heijostenkoski to bardziej rzeka niż próg wodny, jego długość wynosi bowiem ok. 2,5 km. Ma charakter wody górskiej, z licznymi usłanymi głazami progami, ale i szerokimi rozlewiskami z powolnym nurtem. Woda jest lekko brunatna, czysta, zimna i dobrze natleniona. Szerokość rzeki waha się w granicach od 9 do 57 m. Spadek na wspomnianym odcinku - 12,7 m. Przeciętny przepływ wody: 16,8 m3/s. W Heijostenkoski żyją przede wszystkim wspaniałe okazy pstrągów potokowych dochodzące do 4-5 kg. Złowienie 3-kilogramowej sztuki nie należy tutaj do rzadkości i nie robi na miejscowych większego wrażenia. Ryby dobrze reagują zarówno na sztuczne muchy, jak i spinning.

Poza pstrągiem potokowym (zarówno dzikim, pochodzącym z naturalnego tarła, jak i zarybieniowym) w wodzie tej żyją lipienie, a także okonie, szczupaki, a miejscami nawet sandacze i jazie. Nie należy zniechęcać się brakiem sukcesów na przestrzeni kilku godzin, a nawet całego dnia. Już następnego ranka ryby mogą intensywnie zażerować i przeżyjemy wówczas wiele niezapomnianych chwil, a złowiony sześćdziesiątak o przepięknym, brunatnym ubarwieniu wynagrodzi nam z nawiązką poniesione wcześniej trudy. Okolica jest niezwykle urokliwa, można przez kilka godzin maszerować rosnącym nad rzeką lasem i oddychać rześkim, aromatycznym powietrzem.

Bystrze Karajoki

Karajoki jest znacznie mniejszą, ale nie mniej urokliwą rzeczką. Połowimy w niej nie tylko pstrągi potokowe (jednak przeciętnie nieco mniejszych rozmiarów niż w Heijostenkoski), ale również - na spokojniejszych odcinkach z dnem porośniętym długimi trawami - ślicznie ubarwione złociste jazie (nawet znacznych rozmiarów) oraz waleczne szczupaki i okonie. Dzikość i odludność okolicy jest dodatkowym walorem tej wody, będącej dobrą opcją na kilkugodzinny wypad z Heijostenkoski.

Bystrza Muittarrinkoski i Riekonkoski

To oferty przetestowane w 2009 roku. Na wyprawie studyjnej w ciągu jednego dnia udało nam się na nich złowić kilkanaście pięknych pstrągów potokowych o masie do 1,5 kg! Oba bystrza są bardzo malownicze, usłane różnej wielkości głazami, obfitujące w liczne szypoty, kaskady i cienie prądowe. Muittarrinkoski jest dość krótkie (ok. 200 m), ale w jego nurcie żyje zaskakująco dużo pięknych „potoków”. Z kolei Riekonkoski jest znacznie dłuższe i poza fragmentami o bardzo wartkim nurcie ma również odcinki znacznie spokojniejszej wody. Przy połączeniu bystrza z jeziorem można znakomicie połowić szczupaki czatujące w rzadkich trzcinkach i liściach grążeli. Nad wodą znajdziemy miejsca do biwakowania, gdzie na ognisku zawsze można usmażyć świeżo złowioną rybę.