O łowisku

Jezioro Björkern

To dość głęboki akwen, którego dno od razu przy brzegu spada ostro na 5-10 metrów. Na dużym obszarze głębokość oscyluje w granicach 20-30 metrów, a miejscami jest jeszcze większa. Znajdziemy tu jednak także kilka zatoczek płytkich, gdzie wiosną szczupak ma dobre warunki do tarła. Woda w jeziorze Björkern jest zielonkawo-złota i dobrze przejrzysta. Björkern jest bodaj najbardziej zasobnym w sielawę jeziorem Szwecji. Olbrzymie chmury tych drobnych, ale jakże smacznych ryb, można zaobserwować bez problemu na ekranie echosondy. Ze względu na wielką obfitość naturalnego pokarmu, a także czystą, zimną i świetnie natlenioną wodę, jezioro to zarybiono kilka lat temu palią kanadyjską (Salvelinus namaycush). Smakowita sielawa jest również przysmakiem szczupaków, które na takiej diecie rosną szybko i zmieniają diametralnie miejsce stałego przebywania - żyją zawieszone w toni, a nie zamaskowane okolicy tradycyjnych kryjówek, jak trzciny, roślinność denna czy uskoki dna. Taki toniowy szczupak nie jest łatwy do złowienia - wymaga cierpliwego pływania w trollingu po znacznych obszarach jeziora. Ale jeśli już trafi na wędkę, będzie to zazwyczaj ryba ponad standardowa, często metrowa lub nawet większa.

Na jeziorze Björkern jest również szansa połowienia szczupaków w trzcinach lub na przybrzeżnych uskokach dna - szczególnie tych porośniętych moczarką lub rogatkiem. Wychodzą tam na żer głównie sztuki mniejsze, takie do 70 centymetrów, które boją się zapuszczać w toń za sielawą, aby nie paść ofiarą swoich olbrzymich i żarłocznych pobratymców. Natomiast wiosną, w okresie tarła płoci i leszcza, na płyciznach możemy spodziewać się brania ryby każdego rozmiaru. Żer na płytkiej wodzie jest zazwyczaj krótki, ale intensywny - np. w kwadrans można złowić pięć szczupaków (w każdym rzucie!), aby potem bezskutecznie "biczować wodę" przez kilka godzin. Znajomość pór żerowania oraz zwyczajów ryb, jaką można posiąść już po 2-3 dniach pływania po Björkern, pozwoli na racjonalne gospodarowanie czasem i przenoszenie się po ustaniu brań na resztę dnia np. na Asunden lub leśne jezioro pstrągowe.

Jezioro leśne

Nasza oferta pakietów wędkarskich jest wyjątkowa głównie ze względu na możliwość wędkowania na prywatnym jeziorze pstrągowym

(nazwę zachowujemy w tajemnicy). Leży ono w lesie, wśród skalistych pagórków. Krajobraz wokół jeziora bardziej przypomina kanadyjski Jukon, niż południową Szwecję. Samo jezioro ma kilkanaście hektarów i jest zbiornikiem naturalnym. Kilka lat temu właściciel jeziora zarybił je obficie pstrągiem tęczowym, który znajduje w nim dobre warunki do życia. Woda jest czysta i zimna, a głębokość dochodzi do 10 metrów. Sporo też naturalnego pokarmu - w okresie wiosenno-letnim są to roje owadów, a przez cały rok małe rybki różnych gatunków, których w jeziorze dostatek. Na jeziorze mogą wędkować tylko goście właściciela, a więc nie ma obawy o nadmierną presję czy konkurencję. Nad wodą panuje spokój i cisza. Licencje na jezioro pstrągowe są dodatkowo płatne. Pełna informacja - na zapytanie.

Pstrągi tęczowe biorą zwykle dobrze, ale nie jednakowo przez cały dzień. Mają swoje pory, kiedy na kilku wędkach na raz można odnotować silne, agresywne brania. Generalnie średnio wprawny wędkarz nie powinien mieć problemu ze złowieniem tutaj co najmniej kilku ryb w ciągu całodziennej sesji. Pstrągi są zazwyczaj spore - mają od kilograma do trzech. Najlepiej reagują na błystki wahadłowe (spinning) oraz streamery (metoda muchowa). Można też je łowić na spławik na przynęty naturalne. Nie ma limitu złowionych ryb - można je wypuszczać z powrotem do wody. Natomiast zabrać w ramach licencji można 2 sztuki dziennie na osobę.

W jeziorze leśnym żyje ponadto szczupak oraz okoń. Dlatego warto czasem dla urozmaicenia porzucać dżerkami w miejscach, gdzie dno porośnięte jest zielskiem, a na powierzchni wody widać liście grążeli. Niewykluczone, że wytrwały łowca zostanie nagrodzony w końcu braniem "metrówki". Na leśnym akwenie ryby można łowić zarówno z brzegu, jak i z łodzi.

Po zakończonym łowieniu wędkarze mogą odpocząć nad wodą - na świeżym powietrzu lub w specjalnym drewnianym szałasie. Ta też mogą upiec i zjeść złowioną rybę, która smakuje wybornie. Gorąco namawiamy do spróbowania własnoręcznie przygotowanego sashimi bądź tatara. Palce lizać! Jednak aby spożywać rybę na surowo, zawsze lepiej zamrozić ją wcześniej na kilka godzin.

Pstrągowe jeziorka „put &take”

Właściciel jeziora leśnego dysponuje również kilkoma mniejszymi łowiskami typu „put & take”. Są to małe jeziorka usytuowane w leśnym lub bagiennym otoczeniu, obficie zarybione pstrągami tęczowymi. W niektórych z nich żyją również pstrągi potokowe, a także biała ryba, jak karp, leszcz czy karaś. Licencje na te jeziorka są dodatkowo płatne, a możliwe jest nawet wynajęcie całego zbiornika na wyłączność dla grupy wędkarzy.

Ryby w tych łowiskach nie są tak łatwe do łowienia, jakby się pozornie wydawało. Czasem wymagają doboru właściwej przynęty, innym razem stoją zgrupowane w jednym miejscu, mają też swoje fazy brań w ciągu dnia. Łowienie tych pstrągów ma więc swoje smaczki i często jest sporym wyzwaniem nawet dla zaawansowanego spinningisty czy muszkarza.

Osoby zainteresowane głównie łowieniem pstrągów mogą zamieszkać w ośrodku konferencyjnym położony przy jednym z jeziorek. Stoją tam komfortowe domki, jest sauna i mała restauracja. Dostęp do łowiska jest bardzo wygodny – dookoła zbiornika zbudowano drewniane pomosty. Znacznie bardziej „dziko” jest nad małym leśnym jeziorkiem, usytuowanym kilka kilometrów od ośrodka. Chodzi się tam wokół akwenu po grząskich wrzosowiskach, ale jest też kilka drewnianych pomostów. Na miejscu znajdziemy również grill pod wiatą, gdzie można odpocząć i posilić się po wędkowaniu.

Jezioro Asunden i kanał Kinda

O tym jeziorze, które położone jest najbliżej naszego domku (widać go niemal z okien), mogą Państwo przeczytać tutaj. Jest to duży zbiornik, zasobny w szczupaki, sandacze, okonie i węgorze. Te pierwsze łowi się głównie w toni na trolling. Wytrwali łowią regularnie piękne okazy, przekraczające nierzadko metr długości.

Jeśli chodzi o białą rybę, jest jej sporo zarówno w samym Asunden, jak i wypływającym z niego kanałku Kinda. Można tam łowić ładne płocie, leszcze, a nawet złociste liny.