O łowisku

Previous Next

Zatoka Gamlebyviken - bez wątpienia jedno z najlepszych łowisk szczupaka w bałtyckich szkierach - jest od lat chętnie odwiedzana przez europejskich wędkarzy. Najczęściej jednak kwaterują się oni w położonym nieopodal otwartego morza słynnym Västervik. Koniec zatoki, czyli okolice miasta Gamleby, to wody poddane zdecydowanie mniejszej presji wędkarskiej, dzięki czemu pogłowie okazałych szczupaków jest tu niezmiennie bardzo duże.

Szczególnie dobre wiosną

Świadczy o tym choćby fakt, że rejon Gamleby został włączony jako jeden z trzech sektorów do słynnych europejskich zawodów szczupakowych, rozgrywanych w minionych latach właśnie w Västervik. Zatoka Gamlebyviken to wybitnie szczupakowa woda, niezwykle bogata w roślinność zanurzoną i przybrzeżne trzcinowiska. Podobnie jak w innych łowiskach szkierowych, tak i w Gamleby, ze względu na bardzo wysoką żyzność wody i niewyczerpane ilości pokarmu, drapieżniki o wiele szybciej niż w jeziorach czy rzekach osiągają duże rozmiary i są zdecydowanie bardziej waleczne od swoich śródlądowych pobratymców.

Wiosną, bezpośrednio po tarle, jest tutaj bardzo dużo grubych drapieżników - o wiele więcej niż w okolicach otwartego morza. Szczupaki intensywnie żerują na płytkiej wodzie, polując na trącą się białą rybę. Przy sprzyjających okolicznościach i odrobinie szczęścia można złowić wówczas nawet kilka okazów jednego dnia. Mniejszych sztuk z reguły jest tak wiele, że przy dobrym żerowaniu po kilkunastu przestaje się je liczyć.

Trzeba łowić aktywnie

Również jesienią łowisko obdarza pięknymi rybami. Brań jest co prawda mniej niż na wiosnę, za to na naszych zestawach o wiele częściej meldują się duże sztuki. Poza przedstawicielami gatunku Esox lucius w Gamlebyviken z powodzeniem możemy łowić również okonie oraz białą rybę. „Pasiaste” drapieżniki w zatoce Gamleby żerują praktycznie przez cały rok, ale na najlepsze wyniki możemy liczyć zwłaszcza pod koniec lata i jesienią. Właśnie ten okres szczególnie sprzyja połowom okoniowych okazów, a trafienie na intensywne żerowanie tych ryb jest zawsze miłym przerywnikiem w łowieniu szczupaków.

Kluczem do wędkarskiego sukcesu, tak jak na większości szkierowych łowisk, jest częste przemieszczanie się z miejsca na miejsce. Jeśli przez kilka minut nie mamy brań, warto szybko zmienić stanowisko. Często kolejna zatoka, choć na pierwszy rzut oka identyczna jak poprzednia, potrafi obdarować piękną rybą. W ten sposób znacznie zwiększamy obławiany przez nas obszar i tym samym prawdopodobieństwo znalezienia żerujących ryb. Drapieżniki w Gamleby w dużym stopniu występują wyspowo przemieszczając się za ławicami białej ryby, dlatego po złowieniu jednej sztuki z reguły możemy liczyć w danym miejscu na co najmniej kilka brań. Zatoka jest dosyć rozległa (18 km długości) i ma liczne boczne odnogi porośnięte trzcinami i zanurzoną roślinnością, co sprawia, że wędkowanie jest możliwe przy każdej niemal pogodzie - nawet podczas silnego wiatru.